Ороспија!

Извршната директорка е ороспија!
Да повторам, да нема забуна: о-р-о-с-п-и-ј-а
И тоа и карактерна, а богами и онаква, вистинска.
Се сеќавам кога ја земав од нејзиното родно место облечена во костумче од ќебе-материјал, со две торбички во рацете. Се сеќавам кога плаќавме карти и школарина за нејзините деца. Се сеќавам кога ги плаќавме долговите на нејзиниот маж-преварант. Се сеќавам кога (бесплатно) издававме книги потпишани со нејзиното име . Се сеќавам кога јадеше леб од нашата маса. Се сеќавам како ја браневме од притисоците на разните владеачки и шпионски гарнитури.

---

Од селанче, проста маса, стана фигура.

Јас знам колку дававме. Нека ме демантира.
На крај, почна да краде. Да краде од оние кои и’ подадоа рака. Да краде од колегите. Патувања по Европа, патувања за нејзините блиски ... Си одреди огромна плата. Почна да зема „аванси“ кои никогаш не ги врати. Дури и мочаната кабловска телевисија во нејзиниот стан и’ ја плаќавме.
За се’ имаме документи. За се’.
На крај, успеа да плукне во сите бунари од кои пиела вода. Се здружи со подружницата на УДБА во Македонија. Се здружи со онаа малограѓанската фризерка која изгледа како да дошла од свадба во кумановско. Војник на Партијата.
Смрдли.